Welvaart, we willen het en we haten het.

Welke Helmonder wil het niet, een hogere koopkracht, meer euro’s in onze portemonnee, eindelijk in je bestedingspatroon kunnen merken dat de economie groeit. Aan de andere kant heeft deze welvaartsgroei en de daarmee samenhangende hogere bestedingen ook een keerzijde, economische groei kan immers ten koste gaan van het milieu.

Een paar jaar geleden berichtten de media nog dat de oude groeicijfers van weleer nooit meer zouden terugkomen. Inmiddels is ons BNP met 812 miljard het hoogste ooit en groeide de Nederlandse economie al twee jaar met meer dan 3%. Iedere werkdag komen er in ons land meer dan 1000 banen bij en in de lijstjes staan we inmiddels na landen zoals Finland en Noorwegen op nr. 6  in de categorie ‘meest gelukkige landen’. Welvaartsgroei is ook het beste medicijn tegen dictaturen, populisme, ziektes en armoede en stelt ons ook in staat te investeren in veiligheid, goed onderwijs, uitstekende gezondheidszorg en het beste pensioenstelsel ter wereld.

Als we objectief naar de cijfers kijken gaat het dus gewoon erg goed met ons Nederlanders-Helmonders. Toch is er een probleem; als we de klimaatproblematiek niet gaan oplossen is er straks geen draagvlak meer voor onze welvaartsgroei en als we de groei niet in onze portemonnee gaan voelen dan verdwijnt het draagvlak voor het klimaatakkoord. De oplossing kan dus alleen maar een EN-EN benadering zijn. Het is dus de hoogste tijd dat onze overheid ervoor gaat zorgen dat iedereen in ons land en onze stad zichtbaar meer te besteden krijgt. Alleen dan zal een grote groep burgers straks bereid zijn die warmtepompen, elektrische auto’s, en duurdere biologisch geteelde groenten te gaan kopen en wordt milieu iets van ons allemaal in plaats van een thema voor de goed verdienende minderheid.

En de kosten voor het klimaatakkoord dan, hoor ik u denken. Die gaan we zien als een soort van verzekeringspremie. We reserveren een vast percentage van onze groei voor de aanpak en gaan ervoor zorgen dat deze investeringen ons op termijn weer extra groei gaan opleveren.  Als we eerder beginnen zijn wij straks namelijk de exporteurs van de nieuw ontwikkelde innovatieve technologieën om maar te zwijgen over het feit dat we dan in de categorie ‘meest gelukkige landen’  met stip zijn gestegen naar de eerste plaats. Dan zijn we tevens verlost van het trauma dat Finland altijd weer boven ons blijkt te staan.

Theo Manders

Raadslid, VVD Helmond