Hoe
vaak was je op tv?
Manders: “Volgens
mij 24 of 25 keer in programma’s zoals Twee voor Twaalf, Eén tegen 100, de Ted
Show, Doet-Ie ‘t Of Doet-Ie ’t Niet, You’re Back in The Room, het mes op tafel
en The Price is Right. De een vindt het leuk om postzegels te verzamelen en ik
vind het spannend en interessant om aan dit soort programma’s mee te doen.”
Je
vrouw Yvonne was lange tijd wethouder in Helmond. Hoe verliep jouw politieke
carrière?
Manders: “Op de
achtergrond zat ik in het bestuur van VVD Helmond en was toen vooral ondersteunend
bezig met bijvoorbeeld de organisatie en de campagnes. Nadat Yvonne als
wethouder stopte ben ik gegaan voor een plaats op de kandidatenlijst. Vier jaar
geleden werd ik, dankzij voorkeursstemmen gekozen als raadslid. Sinds 4 maanden
kwam daar de taak van fractievoorzitter bij. Afgelopen najaar volgde tijdens de
algemene ledenvergadering mijn verkiezing als lijsttrekker.
Hoe
zou je jezelf als politicus omschrijven?
Manders: “Zeer gedreven in alles wat ik doe. Ik probeer argumenten en
standpunten goed in me op te nemen. Ik zoek consensus, maar deins niet terug
voor een meningsverschil en waai niet met alle winden mee. Op de dinsdagen
(Manders werkt vier dagen per week als docent geschiedenis, red.) leg ik zoveel
mogelijk werkbezoeken af in Helmond, waar ik informatie ophaal. Juist op deze informatie
is ons nieuwe verkiezingsprogramma gebaseerd.”
Wat is
het beeld dat je van Helmond krijgt voorgeschoteld?
Manders: “Veel gaat
goed, sommige zaken verdienen verbetering. De gemeente mag wel eens wat minder bureaucratisch
te werk gaan. Tussen de vraag vanuit bijvoorbeeld het MKB, de zorg en het bedrijfsleven
en het aanbod op de arbeidsmarkt is vaak sprake van een mismatch. Dat laatste
vraagt om meer afstemming tussen het onderwijs en werkgevers.
De
arbeidsmarkt is enorm in beweging; veel van de beroepen van nu bestaan over
tien jaar niet meer. Ik ben 25 jaar decaan geweest. In deze periode heb ik
leerlingen altijd geadviseerd om te blijven investeren in ontwikkeling en employability.
Dat is zeker ook nodig in Helmond met bedrijven en instellingen die zijn
gericht op verandering en innovatie. Het is een hele opgave om ook onze
inwoners mee te laten bewegen met deze veranderingen.”
Waarom
ben je VVD’er?
Manders: “Omdat ik
uitga van eigen kracht en de handen uit de mouwen steken. Vroeger heb ik het
soms best zwaar gehad als zoon van een fietsenmaker, die ernstig ziek werd
terwijl mijn moeder een kruidenierszaakje runde. Deze twee ondernemers hebben
de tijd meegemaakt dat ze werden weggedrukt door de grote supermarkten. Dan
leer je dat er niemand aan de deur staat die zegt: ik help je verder. Ik heb
toen geleerd dat je zelf iets van het leven moet maken en ja, als het misgaat
is er gelukkig een overheid die helpt, maar uiteindelijk ga je weer zelfstandig
verder. Zelf ben ik opgegroeid in de crisisjaren zeventig. In de jaren tachtig
had ik drie banen om mijn studie geschiedenis en mijn eerste huisje te kunnen
bekostigen.”
Waar
haal je de energie vandaan?
Manders: “Dingen
aanpakken vind ik ontzettend leuk. Onderwijs is bijvoorbeeld m’n passie. Bij
wijze van spreken zou ik zelfs onbetaald nog les over de Eerste Wereldoorlog of
jaren ‘70 geven. Ik maak m’n eigen online lesmateriaal met een verhaal en quiz
erbij – overal op de wereld af te draaien. Ik ben niet iemand die ’s
avonds op de bank een voetbalwedstrijd kijkt. Ik ben 24/7 bezig met onderwijs,
politiek, stukjes schrijven, achter de computer aan websites werken en nu
bijvoorbeeld posters en flyers maken.”
Dan
blijft er geen tijd over voor hobby’s.
Manders: “O jawel
hoor. Tijdens de onderwijsvakanties ga ik samen met Yvonne en onze dochter
Isabelle graag het avontuur aan. We trekken dan met onze backpack door de
natuur en maken kennis met allerlei vreemde culturen.
Je
profileert je als iemand met het hart op de juiste plek, vertel.
Manders: “Als mentor
in het onderwijs merk je dat er genoeg kinderen zijn die niet in de meest
ideale omstandigheden opgroeien. Door een luisterend oor te zijn en vooral te
kijken naar kansen, zie je dat kinderen enorm kunnen groeien. Op mijn LinkedIn
zie ik veel voorbeelden van oud zorgleerlingen die goed zijn terechtgekomen.
Ook al durfden ze vroeger het schoolgebouw niet binnen te gaan of konden ze
door autisme of dyslexie moeilijk meekomen. Het is toch fantastisch als zo’n oud-leerling
die een fijne baan heeft gevonden daarna een bericht stuurt dat hij op de
koffie komt om me te bedanken.”
Wat is
je ultieme droom voor Helmond?
Manders: “Dat we onderdeel worden van het grootste innovatiegebied van
Nederland. We zitten met Eindhoven en omringende plaatsen in de Brainportregio,
waarvan Helmond geografisch gezien de brug is tussen Eindhoven en de Peel. Een
gebied met een groot cluster aan innovatieve bedrijven. Vroeger was Helmond de
plaats waar iedereen zogezegd in trainingspakken rondliep, maar vergeleken met
twintig jaar geleden staan we er goed op: er zijn prachtige woonwijken gekomen
en er zit op de Automotive Campus, Food Tech Brainport, binnen het MKB en de
slimme zorg enorm veel innovatieve kracht. Ik denk dat dit in de Randstad nogal
eens wordt onderschat: Helmond is een groeidiamant die aan het shinen is. De
verdiencapaciteit is groot, maar dat kan alleen zo blijven als onze ondernemers
hiervoor de ruimte blijven krijgen.”
Hart
voor onderwijs én ondernemers. Hoe trek je tijdens de verkiezingen twijfelaars
over de streep?
Manders: “Bij mij
stem je op een mensenmens die weet dat het in het leven niet altijd gemakkelijk
is om dingen voor elkaar te krijgen en dat je er soms hard voor moet werken.
Ik zit vol energie en ben altijd bereid om het gesprek aan te gaan en heb
aandacht voor wat er leeft bij de inwoners. Hierbij ga ik uit van samenwerking
in plaats van conflict. Wel ben ik een type dat meediscussieert. Ik ben geen
politicus die stil en anoniem op de achtergrond blijft.”