Ik ben zelf werkzaam in de zorg vanaf 1995 dus ik spreek
ook voor een groot deel uit eigen ervaringen en de ervaringen van mijn
collega’s. Het is heel hard werken voor een klein salaris. We willen graag de
zorg weer aantrekkelijker maken om jonge mensen een beroep in de zorg te laten
kiezen. Dan moeten we beginnen met hen beter te belonen. De leerkrachten in het
primair onderwijs schreeuwen moord en brand om meer salaris, want hun werkdruk
is ernstig gestegen, maar wat denkt u van de werkdruk in de zorg?
De artikelen in de krant die ik deze vakantie las, baren
mij zorgen. In ons eigen Helmond zeiden zorgbestuurders “het toch wel spannend te vinden”, hoe deze zomerperiode door te
komen. Directeuren en hoofden die met de handen in het haar zitten om de
zomerplanning rond te krijgen. Ik zou de teamleiders, teamcoördinatoren,
hoofden etc. eens willen oproepen wat zuiniger op je medewerkers te zijn! Er is
goed opgeleid personeel, wat goed functioneert, maar waar toch het contract
niet van verlengd wordt of ontslagen wordt omdat bv. op de betreffende afdeling
geen uren meer beschikbaar zijn. Er wordt niet gekeken of deze medewerkers
ingezet kunnen worden op een andere afdeling van de zorgorganisatie. Iedereen werkt op zijn eigen eiland. Help
elkaar binnen dezelfde zorginstelling, dit personeel ben je kwijt, solliciteert
elders of zoekt een baan buiten de zorg. Wat ook erg speelt in de zorg, is de
hiërarchie. Teamleiders overvragen hun personeel bij openstaande diensten, kun
je niet wordt de openstaande dienst ingevuld door een medewerker naar keuze van
de teamleider. Zelden of nooit is er een teamleider in de avond- of
nachtdienst. Medewerkers kunnen op niemand terugvallen in de nachtzorg. Zorgpersoneel
moeten hun vakantie inkorten omdat er teveel diensten anders niet kunnen worden
ingevuld, maar de teamleider/hoofd heeft haar 3 weken wel ingepland. Vrije
dagen kunnen niet opgenomen worden etc. Serieuze vertrouwelijke gesprekken tussen medewerker en teamleider worden
afgekapt omdat dochter lief van muziekles worden afgehaald. De medewerker wordt
geacht het werk op te pakken terwijl het gesprek niet ten einde is. Noodzakelijke
medische ingrepen worden uitgesteld omdat zij niet in de planning ingepast
kunnen worden. Dit zijn echt waargebeurde voorbeelden.
De 6 of zelfs 7 bestuurslagen in verschillende
zorgorganisaties helpen er echt niet aan mee om het geld vanuit Den Haag goed
in te zetten. Het zorgpersoneel heeft het vreselijk moeilijk en bezwijkt
regelmatig onder de hoge werkdruk. De andere lagen in diezelfde organisatie
zorgen goed voor zichzelf.
Zorgorganisaties, zorg eerst eens goed voor het personeel
wat je al in huis hebt, ben zuinig op je medewerkers. Vrije dagen zijn er om
opgenomen te worden, als dat eens nodig blijkt. Dat komt de sfeer en de
werkmotivatie ten goede, dat trekt vanzelf nieuwe gemotiveerde mensen aan.
Mopperende, ontevreden en overvraagde medewerkers hebben niet de uitstraling om
een visitekaartje voor de zorginstelling te zijn en zo nieuw personeel binnen
te halen.
Voor de tekorten aan zorgpersoneel zijn natuurlijk
meerdere oorzaken. De vergrijzing neemt toe maar ook in de beroepsgroep zelf.
Verpleegkundigen gaan met pensioen terwijl de instroom beperkt blijft. Er is te
weinig geld geïnvesteerd in opleiding van verpleegkundig personeel, waardoor
tekorten zijn opgelopen. Dit heeft als gevolg dat de werkdruk toeneemt, mede
daardoor wordt het beroep minder aantrekkelijk. Dit zorgt voor uitstroom en dus
oplopende tekorten. Verpleegkundige werken zich een slag in de rondte, vallen
uit en daar staat weinig instroom van nieuw personeel tegenover.
Sandra Stijkel
Raadslid VVD